Bardzo lubię, gdy czujecie się przy mnie swobodnie, co jest trudne przy pierwszym spotkaniu, ale wierzcie mi, nie potrzeba Wam dużo czasu by się ze mną oswoić. Najgorsze jest to, że im dłużej z Wami przebywam, tym więcej gadam... ale to dlatego, że lubię z Wami dyskutować, rozmawiać, poznawać Was. Najczęściej fotografuję przy świetle zastanym. Uważam, że najlepiej odzwierciedla rzeczywistość na zdjęciach.

W fotografii ślubnej dążę do tego, by być fotografem dokumentalnym. Staram się robić co w mojej mocy, by uchwycić Wasz ślub jak najpiękniej. Przez większość czasu jestem obserwatorem, chowającym się dyskretnie, żeby móc złapać ten jeden moment, ale oczywiście czasem doradzę Wam jak lepiej stanąć, gdzie będzie lepsze światło i w momentach, w których nie wiecie co robić.

W pracy jestem wyluzowana i myślę, że zarażam tym ludzi. Chyba najczęściej słyszany odzew na końcu wesela, gdy już żegnam się z parą, jest taki, że prawie w ogóle nie zauważali mojej obecności i czuli się przy mnie bardzo swobodnie - jest to dla mnie ogromny komplement. Najlepsze rzeczy dzieją się wtedy, gdy Młoda i Młody są swobodni i szczęśliwi.